Τη μνήμη των νεκρών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Σάββατο 9 Μαΐου 2009, 64 χρόνια από τη λήξη του, τίμησαν βετεράνοι μαχητές, απόγονοι πολεμιστών και εκπρόσωποι των τοπικών αρχών. Στο Συμμαχικό Νεκροταφείο (Ζέϊντελικ) στη Σταυρούπολη, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των ηρώων του Β’ Π.Π., ακούστηκαν οι εθνικοί ύμνοι της Σερβίας, της Ρωσίας και της Ελλάδας, τιμητικό άγημα απέδωσε τιμές και οι βετεράνοι, συνοδευμένοι από συγγενείς τους, φορώντας τα μετάλλια ανδρείας τους, περιηγήθηκαν στο σερβικό και το ρωσικό τομέα των κοιμητηρίων για να αφήσουν λίγα λουλούδια πάνω στα μνήματα των ηρώων.
«Σήμερα είναι μια μεγάλη γιορτή για όλο τον κόσμο. Η γιορτή της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης. Εδώ, στην Ελλάδα ακόμη ζουν μεγάλοι ήρωες αυτού του μεγάλου πολέμου. Η Ρωσία επιθυμεί την ειρήνη, θέλει όλος ο κόσμος να ζει ειρηνικά», δήλωσε ο γενικός πρόξενος της Ρωσίας Μιχαήλ Χατκίεβιτς.
Ανάμεσα στους βετεράνους, ο 87χρονος ομογενής Παύλος Σταφυλίδης. Πολέμησε στο μετώπο του Καυκάσου και στην Ουκρανία, ως ναρκαλιευτής, μαζί με το μικρότερο αδελφό του. Τραυματίστηκε σοβαρά από έκρηξη νάρκης αλλά κατάφερε να επιβιώσει και συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου.
«Παρέμεινα στον στρατό μέχρι και το 1947 μετά τον πόλεμο. Ήμουν από εκείνους που μπήκαν στο Βερολίνο με τα σοβιετικά στρατεύματα», θυμάται.
Ένας άλλος ομογενής, ο 90χρονος Στέφανος Κελεσίδης, πολέμησε στις τάξεις του «κόκκινου στρατού» στο πρώτο Ουκρανικό Μέτωπο, ως χειριστής αντιαρματικού πυροβόλου. Μπήκε στο Βερολίνο με τα Ρωσικά στρατεύματα, τη μέρα της λήξης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Σπούδασα παιδαγωγικά στην Σταυρούπολη και μαζί με τη γενιά μου εργάστηκα να αναστηλώσω τα ερείπια που είχε αφήσει ο πόλεμος στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο πατρίδα μου. Είναι φρικτό πράμγα ο πόλεμος. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε», λέει.
Σχόλια