Συνέντευξη στο ΘΑΝΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟΤο δικό του αγώνα δίνει ένας ιερωμένος, στην εποχή μας όπου έργα και πράξεις που επίκεντρο έχουν την ανιδιοτελή παροχή βοήθειας και στήριξης του ανθρώπου, είναι λιγοστές και μοιάζουν με οάσεις ελπίδας για το αύριο: Έχει δημιουργήσει ίδρυμα για ανύπαντρες μητέρες, χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος και τους άλλους αρμόδιους φορείς -αλλά και από τους συνανθρώπους μας...
«Το σπίτι της Μαρίας» είναι ένας ξενώνας για την πιο ευαίσθητη ίσως κοινωνική ομάδα. Πρόκειται για έναν ξενώνα άμεσης υποδοχής και προστασίας, κάθε εγκυμονούσας και άγαμης μητέρας που χρειάζεται καταφύγιο και βοήθεια. Το ορθόδοξο Εκκλησιαστικό Ίδρυμα «Ο Ευαγγελιστής Μάρκος», στο οποίο και υπάγεται το συγκεκριμένο οίκημα, βρίσκεται στη Θέρμη, 800 μέτρα από την διασταύρωση Πανοράματος, με κατεύθυνση το Πανόραμα, μέσα σε ένα κατάφυτο οικόπεδο που στεγάζει μια Εκκλησία ,μια βιβλιοθήκη, μια μεγάλη αίθουσα που φιλοξενεί πολιτιστικά δρώμενα και φυσικά τα δεκαπέντε δωμάτια που αποτελούν το «Σπίτι της Μαρίας».
Εκεί βρίσκουμε τον Πατέρα Κωνσταντίνο Πλευράκη, τον άνθρωπο που οραματίστηκε, πραγματοποίησε και αποτελεί την ψυχή του ιδρύματος σε πνευματικά αλλά και πρακτικά ζητήματα. Αφού μας καλωσόρισε, προθυμοποιήθηκε να λύσει όλες μας τις απορίες.
ΔΗΜ: «Από πότε λειτουργεί ο ξενώνας και πάνω- κάτω πόσες γυναίκες έχει φιλοξενήσει μέχρι σήμερα»;
Π.Κ.: «Το ίδρυμα χτίστηκε το 1984,πρακτικά δεν μου αρέσει να κρατάω για τέτοια ζητήματα αλλά μπορώ να σας αναφέρω πως εδώ και 25 χρόνια το τραπέζι μας αποτελείται από δέκα εώς 25 άτομα σε καθημερινή βάση.»
ΔΗΜ : «Τι παρέχει το ίδρυμα και τι γίνεται κατά την επανένταξη των γυναικών στην κοινωνία»;
Π.Κ.: «Από την ώρα που μια κοπέλα καταφεύγει σε μας, δεν έχει ανάγκη να νοιαστεί για τίποτα. Οι άνθρωποι του ιδρύματος την βοηθούν να συνέλθει, να βρει τον εαυτό της αλλά και το Θεό και να γεννήσει με χαρά και ελπίδα το παιδί της. Παράλληλα προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή με τον πατέρα του παιδιού, να τους συμφιλιώσουμε και να πραγματοποιήσουμε τον γάμο τους –πράγμα που σπάνια επιτυγχάνεται-. Όσο για το μετά, έχω συνειδητοποιήσει πλέον πως δε μπορώ να κάνω και πολλά. Παλαιότερα μέσο φίλων και γνωστών έβρισκα κάποιες δουλειές για τις κοπέλες, μα το αποτέλεσμα πάντα το ίδιο, ακόμη και άνθρωποι που εμπιστευόμουν, παρενοχλούσαν τα κορίτσια και τους ρίχνονταν, ώσπου είπα μέχρι εδώ και δεν ξανασχολήθηκα με το μετά. Ο κόσμος είναι κακός...δε σου κρύβω πως ήθελα εγώ ο ίδιος να δημιουργήσω εργασία για τις κοπέλες αλλά δεν ευτύχισα να βρω κατάλληλους συνεργάτες για να φέρω εις πέρας αυτό μου το εγχείρημα. »
ΔΗΜ: «Στήριξη από την πολιτεία η οποιονδήποτε άλλο φορέα βρήκατε σ αυτή σας την προσπάθεια;»
Π.Κ.: «Δυστυχώς μόνο στα λόγια, σπάνια μας έβγαλαν κάποιο κονδύλι ορισμένοι υπουργοί για να μας βοηθήσουν και.. δε μπορώ να πω πως είμαι ικανοποιημένος από τη στήριξη της πολιτείας.»
ΔΗΜ: «Πατέρα Κωνσταντίνε γιατί διαλέξατε τον συγκεκριμένο τρόπο διακονίας και όχι κάποιον άλλο;»
Π.Κ.: « Ε αυτά είναι πράγματα του Θεού, σου δείχνει Αυτός πολλές φορές αρκεί να πιάνεις τα μηνύματα Του. Από την αρχή της πορείας μου ως διάκονος ακόμα, μου παρουσιαζόταν τέτοιου είδους περιπτώσεις αλλά φαινόταν πως δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα. Τελικά το 1982 αντιμετώπισα δύο περιστατικά που έχριζαν άμεσης επέμβασης, όπου κατέληξα να φιλοξενώ μαζί με την γυναίκα μου δύο μητέρες με τα μωρά τους και μάλιστα έκανα και τη «νταντά» γιατί οι κοπέλες δεν ήξεραν να φροντίσουν τα μωρά τους. Εκείνες λοιπόν τις ημέρες του 82 κατά τις οποίες και δουλεύαμε το σχέδιο του ιδρύματος, διαπιστώσαμε την ανάγκη δημιουργίας ενός ξενώνα αγάμων μητέρων, για να προστατευθεί η γυναίκα η οποία απειλείται και εκβιάζεται από τον εραστή της για να πετάξει το παιδί της. Ο έως τότε σχεδιασμός αφορούσε σε ενα ίδρυμα παιδαγωγικών και κοινωνικών εφαρμογών, αλλά φάνηκε πως ένας τέτοιος ξενώνας χωρούσε άριστα μέσα στο ίδρυμα το οποίο είχαμε κατά νου".
Σχόλια